Ἀγιος Αντώνιος και οι πειρασμοί του. Αυγοτέμπερα σε ξύλο και μελάνια σε χαρτί Lokta. 64×44 εκ. 2019-2020.
Το Φθινόπωρο του 2019 έφτιαξα μια εικόνα του αγίου Αντωνίου στα πλαίσια ενός μαθήματος. Τότε γεννήθηκε η ιδέα της ένθεσης της εικόνας σε ενα πλαίσιο αρκετά φαρδύ ώστε να δεχτεί μια αφήγηση των πειρασμών του όπως καταγράφονται στον εκτενή βίο του αγίου. Μςρικούς μήνες μετά η ιδέα έγινε πραγματικότητα και η ολοκληρωμένη εικόνα του αγιου Αντωνίου με τους πειρασμούς του εἰναι έτοιμη.
Η κεντρικη ιδέα ήταν να υπάρχει μια μονοχρωματική αφήγηση που να λειτουργεἰ ως διάκοσμος στο κυρίως θέμα αλλά να είναι ταυτόχρονα και μιά εικαστική δράση που να στεφανώνει το σχετικώς στατικὀ μπούστο του αγίου ώστε να αναδεικνύεται περισσὀτερο η μακαριότητα της ησυχίας του.
Η δράση περιγράφει τους πειρασμού του με τρόπο συνοπτικό και συντετμημένο. Αρχίζει στο κάτω αριστερό μέρος και κινείται προς τα δεξιά για να καταλήξει στο κάτω δεξιό μέρος της εικόνας. Βασική επιδίωξη ήταν να γίνει η καταγραφή των δαιμόνων με ένα τρόπο που να παραπέμπει αλλά να μην περιγράφει κάποια ιδιαίτερη μορφή την οποία έτσι κι αλλιώς δεν έχουν. Επέλεξα να εικονίζονται-σημαίνονται οι δαἰμονες ως μάσκες τραγικών μορφών που εκφράζουν φόβο, τρόμο, απελπισία και απόγνωση. Η επιλογή της μάσκας-προσωπείου έγινε με το σκεπτικό πως ο διάβολος δεν εἰναι ἀλλο παρά ενα προσωπείο, ενα ψεύτικο “πρόσωπο” που ζητά να παραπλανήσει, να αποπλανήσει και να σύρει στον χαμό τον άνθρωπο, στον χαμό της στείρας ατομικότητας και της ακοινωνησίας. Ο άγιος Αντώνιος εικονίζεται ιστάμενος σε τρία σημεἰα. Στην αρχή στο μέσον και στο τέλος της αφήγησης. Εικονίζεται πάντα προσευχόμενος στραμένος εις εαυτόν και στην εικόνα του Χριστού που είναι η αναφορά του. Ετσι δεν προσβάλλεται ούτε απο τα παλάτια και τα υλικά αγαθά που του παρουσιάζονται αρχικά, ούτε απο την ηδονή ανέραστων σαρκικών ερώτων που έρχονται ύστερα, ούτε απο την γυμνή ωραιότητα μιας απρόσωπης σκοτεινής γυναίκας, ούτε σκιάχτηκε απο τον φόβο της παρουσίας τερατόμορφων πλασμάτων και φυσικά δεν συγκινείται απο την κολακεία που του προσφέρει ο διάβολος με την μορφή νέου παιδιού. Όλος ο χώρος είναι γεμάτος απο την παρουσία προσωπείων τραγικών που με την άτακτη τοποθέτησή τους στον χώρο δημιουργούν ταραχή και φασαρία επιχειρώντας ματαίως να τον διασπάσπουν απο το έργο της προσευχής και να αλλάξουν την κατάσταση της καρδιάς του.
Ο Αντώνιος έμεινε μέχρι τέλους στέρεος στην πίστη του και στην αγάπη του Χριστού και της ζωής.
