ΤΑ ΣΑΠΟΥΝΙΑ

Στον Μανώλη Λιβανό
Ένα απο τα πολλά πράγματα που αγαπώ είναι τα σαπούνια.
Τα κανονικά σαπούνια , όχι αυτά τα υγρής μορφής, αλλά τα άλλα, τα στέρεα αντικείμενα που έχουν σχήμα κανονικό ή ακανόνιστο, πού έχουν συνήθως χρώμα ωραίο, αρώματα εξαίσια και υφές μοναδικές που τις ανακαλύπτεις μονάχα άμα τα πιάσεις και τα χαϊδέψεις σερβαστικά κι απαλά σα να χαϊδεύεις βρέφος νεογνό.
Αγαπώ τα στέρεα σαπούνια γιατί λειτουργούν καθημερινά μέσα στην ζωή καθαίροντας τα χέρια πολλών απ᾽ τα ακάθαρτα της καθημερινότητας, από ανομίες πράξεων, από ψεύτικες χειρονομίες και άψυχες χειραψίες που αντηλλάγησαν στο διάβα των βασανιστικών άχαρων ημερών.
Τα σαπούνια καθαίρουν και τα πρόσωπα αποδιώχνοντας ψεύτικα χαμόγελα κολακευτικά, μάτια όπου κοίταξαν χωρίς στοργή, χείλια που φίλησαν συμβατικά, επαίνους και ψόγους που προφέρανε αβίαστα, ψευδώς.
Αγαπώ τα σαπούνια που όμορφα λειτουργούν στες ζωές των ανθρώπων χωρίς να ρωτούν τίποτα, χωρίς να θέτουν όρους και προϋποθέσεις. Χαρίζουν κάθαρση, ευωδία και δροσία που φέρνει η αφαίρεση των περιττών, ξοδεύοντας από το σώμα τους που λιώνει σιγά σιγά σε χέρια αναμέσα, επάνω σε λογιώ-λογιώ κορμιά.
Αγαπώ τα σαπούνια γιατί με θυμίζουν κάποιους ανθρώπους, λίγους, σπάνιους, κι όμως υπαρκτούς, που ξοδεύονται μέσα στην σιωπή γιά να ακούσουν κάποιες πονεμένες ψυχές, γιά να κρατήσουν ανά χείρας κατάσαρκα λάβα καϋμούς, να μυρώσουν με την ανοιχτή πλατειά αγκαλιά τους έρημες ψυχές και να βαστάξουν προστατευτικά κορμιά όλων όσων νιώθουν λειψοί και το παραδέχονται και βοήθεια ζητούν.
Αγαπώ τους σπάνιους αυτούς ανθρώπους, σαν τα σαπούνια τα κανονικά όπου έχουν σχήμα και χρώμα εύμορφο και άρωμα εξαίσιο και υφή μοναδική.
Αγαπώ τους λίγους αυτούς ανθρώπους που ξοδεύονται αγόγγυστα κερνώντας ένα γύρω αδιακρίτως κάθαρση αισθημάτων λερών, παράδειγμα γιά πλάτεμα της καρδιάς των στενεμένων ψυχών, κι άρωμα ανεξίτηλο σε όλα όσα αγγίξουν κι ακουμπούν.
Οι άνθρωποι αυτοί οι μοναδικοί που λιώνουν κι αυτοί σιγά-σιγά σε χέρια άχαρα, στην επαφή με σώματα τραχειά, στην τριβή με πέτρες καρδιές.
Οι άνθρωποι αυτοί οι λίγοι, οι σπάνιοι κι όμως υπαρκτοί.
( Β´ γραφή).
Η αγκαλιά . Ψἢφιακή ζωγραφική 2018.

Share This

Blog

ΑΝΤΙΔΩΡΟΝ

Πολλές οι εύχες σας αγαπητοί φίλοι! Πολλά ευχαριστώ.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

«Ὁ Παῖδας ἐκ καμίνου ῥυσάμενος, γενόμενος ἄνθρωπος, πάσχει

Newsletter

If you would like to receive our news first, give us a name and an email

wait a minute...

This website uses cookies to ensure you get the best experience on our website.