ΣΠΟΝΔΕΣ
Καθημερνά ονειρεύομαι πολλά, φτιάχνω άλλα τόσα. Άλλοτε εύμορφα, κι άλλοτε άσχημα και άστοχα που δε βρίσκουν λειτουργία στη ζωή.
Καλά είναι όλα ετούτα και φέρνουν ηδονή στις αισθήσεις και μερεύουν τα σπλάχνα.
Τίποτα όμως δεν μπορεί να ευχαριστήσει την καρδιά οσο η συναίσθηση πώς πέρασα μια ολόκληρη μέρα δίχως να πληγώσω τη ζωή.
Αυτό βέβαια συμβαίνει σπάνια, σχεδόν ποτέ.
Κι αφού απέχω από αυτή την ιδανική κατάσταση, καταπιάνομαι με την τέχνη και βρίσκω ατραπούς και οδούς παρηγορίας κρατώντας την μνήμη και τον νόστο της καλωσύνης.
Ετσι ζωγραφίζω “Σπονδές” αλλονών ανθρώπων, παρουσιάζω τις θυσίες τους μήπως και γητευτώ και κινήσω κι εγώ να ζήσω βίον θυσιαστικό ήγουν ερωτικό.
