Όλοι, κι είναι αυτό εύκολο, τιμούν και σέβονται τα εξ ορισμού μεγαλύτερα από αυτούς ή τα φέροντα δικαίως και μη μυθικό φορτίο επάνω τους.
Το ζήτημα είναι τί κάνει κανείς με τα μικρά κι ευτελή του κόσμου ετούτου, με όσα δεν έχουν ειδικό βάρος και δύναμη να επιβληθούν και να φωνάξουν τη δική τους παρουσία και να απαιτήσουν τον σεβασμό και την ανάλογη μεταχείριση.
Ένα από τα ευτελή του κόσμου ετούτου είναι και οι χαρτοπετσέτες που λογαριάζονται για πράματα εφήμερα και υπάρχουν απλά για να υπηρετήσουν τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους.
Ταξιδεύοντας, όπου κι αν παώ, κι οσάκις τις βλέπω να αναμένουν υπονονετικά σε κάποια θήκη ή χύμα σε κάποιο τραπέζι την ανάλωσή τους από ανθρώπους που ούτε καν τις κοιτούν, έρχονται στο νου μου ταπεινά του κόσμου πράγματα.
Τα λερά φθαρμένα πεζοδρόμια των μεγαλουπόλεων, τα χἀρτινα, υποχρεωτικά πλέον, ποτηράκια μιας χρήσης, τα σφουγγαράκια του νεροχύτη, οι γομολάστιχες, οι λογιώ- λογιώ σκούπες, οι ποδιές που φορούν στα μαγερειά, παντόφλες, τα ξύλινα μαύρα μολύβια, οι πετσέστες των μπάνιων, τα μπλοκάκια που σημειώνοται επάνω τους τα ψώνια που πρέπει να γίνουν κι άλλα τέτοια πολλά.
Τέτοια σκέφτομαι και κάποτε, δυστυχώς όχι συχνά, συγκινούμαι γιατί ξέρω πως κι εγώ συνήθως ξεχνιέμαι και αφήνομαι να ζω τη ζωή εγωιστικά και δεν βλέπω γύρω μου πράγματα εύμορφα κι ωραία άξια σεβασμού, αλλά αντικείμενα χρηστικά. Κι αλοίμονο, όχι σπάνια, ξεχνιέμαι πολλά και βλέπω και τους ανθρώπους ανάλογα, ξεχνώντας πως όλοι οι άνθρωποι, είναι όνειρα για ζωή κι όχι δρόμος για να περάσει επάνω τους η δική μου ατομική ευδαιμονία.
Σα μετάνοια τότε, άμα νιώθω έτσι, πιάνω και σχεδιάζω στις χαρτοπετσέτες αφήνοντας επάνω τους μιά μορφή, ένα σημαδάκι, κάτι τις σαν ένα χάδι που ισόβια χρωστώ σε όλα της ζωής που δεν κατάφερα να σεβαστώ. Κι άλλοτε τις παίρνω μαζί μου να τις χαρίσω σε φίλους καρδιακούς που ξέρουν να εκτιμούν τα εφήμερα, άλλοτε τις εγκαταλείπω εκεί στα τραπέζια των απολαύσεων στην τύχη τους με την πίστη πως ακόμα κι αν πεταχτούν από άκαρδους κι απρόσεκτους ή κουρασμένους απο τη ζωή σερβιτόρους που δεν χρόνο και διάθεση για παγνίδια, θα ταφούν σε κάποια χωματερή στολισμένες με σχέδια επάνω τους και θα αφανιστούν ντυμένες την ομορφιά.
Αθήνα 11 Μαϊου 2023.
