Το σχέδιο στην τοιχογραφία είναι πάντα δύσκολο ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια μεγάλη σύνθεση με μεγάλο πλάτος και με δεδομένη την στατική συμμετρία και άρα ισορροπία.
Σ᾽αυτές τις περιπτώσεις φροντίζεις να στήσεις ενα κεντρικό σχετικά στοιβαρό  μνημειακό γεγονός, όπως είναι ο Χριστός  που μεταδίδει το Σώμα και Αίμα του με τους Αγγέλους που τον δορυφορούν και ύστερα φοντίζεις να στήσεις τα πάντα έρρυθμα γύρω απο το μνημειακό αυτό στοιχείο. Στους δύο αυτούς ομίλους   των Αποστόλων, στους οποίους συμμετέχει χάριτι και ο Απόστολος των Εθνών Παύλος αντί του Ιούδα του Ικαριώτη, υπάρχει δράση και κίνηση και δη διάλογος μεταξύ των προσώπων χάριν δημιουργίας του ρυθμού.

Αμα πετύχει ο διάλογος αυτός προκύπτει μια ιεροπρεπής σύνθεση που αποδίδει ωραία το σημαντικό και κεντρικό αυτό γεγονός, την Κοινωνία των αγίων Αποστόλων που αποτελεί πάντα ως εικόνα υπόμνηση του τρόπου ένωσής μας με τον Χριστό.