Σκέψεις μα όχι  αφορισμοί

Η αφαίρεση είναι τέχνη. Η τέχνη είναι στην πράξη αφαίρεση. Είναι η αναδόμηση του πραγματικού ώστε να πλησιάσει το αληθές, δηλαδή το λειτουργικό , αυτό που συστήνει κοινωνία.
Στην αναδόμηση αυτή κάποια πράγματα παραλείπονται και μένουν εκτός.
Με την αφαίρεση αυξάνεται το κενό μεταξύ των όντων ώστε να χωρέσει η ανθρώπινη ψυχή, ο καημός, ο έρωτας, ο θυμός, ο νόστος και ο λόγος.
Η κανονική πραγματικοτητα εχει δυσβάστακτο βάρος. Στην αφηρημένη πραγματικότητα πνέει άνεμος όπου θέλει, πετάνε πουλιά, πολύχρωμοι χαρταετοί, ελπίδες λογής λογής και κατάρες, παγωμένες απελπισίες και ξόρκια φρικτά. Ισως και πολλή ανοησία.
Η αφαίρεση είναι η τέχνη της διεύρυνσης του κόσμου για να χωρέσουν ολοι, ακόμα και οσοι δεν θα είχαν, με βάση τους κανόνες των σωφρόνων, θέση στον παράδεισο.