“Tenderly the moon shone upon their love”.
Digital Painting . Limited edition of 5 signed Giclee Prints 100×100 cm.
Τα πράγματα έχασαν την ιερότητά τους. Έπαψαν να υπάρχουν ενωμένα, ανάμεσα σε άλλα αγκαλιασμένα, να λειτουργούν το μυστήρο της ζωής. Έγιναν κομάτια μιας άκοσμης κτίσης, κλάσματα ερριμμένα τυχαίως στον χώρο και στο χρόνο να αναλώνονται ηδονικώς δίχως λόγο και τέλος.
Όλα μετρημένα με την άλογη ηδονοθηρία ενός “διαφωτισμένου” υποκειμένου που μανικώς αναζητά την ατομική ευτυχία και ηδονή χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν κι όσο συμφέρει τους άλλους, υποβιβάζοντας τα ίδια τα πράγματα σε ευτελή χρηστικά αντικείμενα στερώντας την οργανική ισότιμη θέση τους στο μυστήριο της ζωής και της ύπαρξης.
Και οι τέχνες μοιάζουν να υπηρετούν αυτό το ανόητο αδιέξοδο “ὀραμα” που απλώς διαδηλώνει μανικώς την εμμονή σε κραυγές και ψίθυρους που απλώς λένε το αυτονόητο και αναμενόμενο· ο θάνατος είναι ο άρχων του κόσμου ετούτου, ενός κόσμου οπού βασιλεύει ένα αρρωστημένο περιφραγμένο και περιχαρακωμένο άτομο που ξέχασε την ιερότητα των σχέσεων, απώλεσε την ιερότητα του λόγου της των πάντων ενότητας, το ίδιο το μυστήριο της ύπαρξης λησμόνησε.
Η τέχνη, ως έρωτας, θα μπορούσε να δείξει οδούς, να ανοίξει δρόμους ὀχι για ατομικές ηδονές και ευτυχίες της στιγμής αλλά για “εκκλησιές”, για τόπους ερωτικής συνάντησης όπου σταματά ο φαύλος κύκλος του αίματος και της εκδίκησης, εκεί όπου βασιλεύει η συγχώρεση και η άνευ όρων αποδοχή και η αγκαλιά.
Η τέχνες θα μπορούσαν να φανερώσουν την κρυμένη ιερότητα των πραγμάτων, την άτρεπτη, αδιαίρετη, ασύγχυτη ενότητα των υπάρξεων, το ίδιο το μυστήριο της ζωης.
